Γυναίκες με μπικίνι κατέκλυσαν την πλατεία συντάγματος, άλλες κρατούσαν καλάθια του πικνίκ ξέχειλα με γόβες και πέδιλα, άλλες ημιαυτόματα όπλα και άλλες έπιναν χυμό καρότο. Εάν θελήσεις κάτι, οτιδήποτε, έλα σε εμάς, είπε μια μελαχρινή φωνή με αθλητικό σώμα τυλιγμένη στη σημαία της ελλάδας. Το κοινοβούλιο στα χέρια μας θα πάψει να είναι ένας ορνιθώνας, θα μετατραπεί σε παραλία, παραλία "Ο παράδεισος". Και ως γνωστόν όλοι έχουν θέση στον παράδεισο.
Ένιωσε ανακούφιση, όπως όταν χρησιμοποιεί την τουαλέτα του. Επιτέλους οι προσευχές του στο τούρκο πασά εισακούστηκαν. Το κοινοβούλιο του θύμιζε πλέον κάτι από πορνοστάσιο, από κοτέτσι οίκος ανοχής. Πρόοδος!
Λίγο πιο πέρα, στο βάθος φωσφόριζε ένα μουστάκι στενό, με περίεργη κόμμωση και στρατιωτικά παπούτσια. Σε ξέρω εσένα του φώναξε. Είσαι η πλημμύρα που θα άλλαζε τον κόσμο. Με κολακεύεται, απάντησε το μουστάκι συνεχίζοντας να τρίβει αποξηραμένα φύλλα για να γεμίσει την πίπα του. Καθίστε, μην στέκεστε. Ξέρετε υπήρξα άτυχος διότι απέτυχα στις σπουδές μου και με κάνανε καγκελάριο. Από τότε ρουφάω δυνατά την πίπα μου και για λίγο νιώθω πως ακόμα και οι ακτίνες του ηλίου μπορούνε να κοπούν στα δύο από τα χέρια μου. Θέλετε λίγο..;
Το Λευκό Αχείλι
Το Λευκό Αχείλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου